Te gast op het platteland

Te gast op het platteland

Te gast op het platteland

Vic(toria) krijgt een logé

Grote vakantie

Het is grote vakantie. Toen mijn kinderen klein waren, was dat een extra drukke periode. Vele vriendjes en vriendinnetjes van mijn kinderen kwamen dan logeren en dan moest er  vanzelfsprekend iets leuks gedaan worden. Met mooi weer moest het zwembad opgeblazen en gevuld worden. Er werden gevechten gehouden met waterballonnen. Er werd gepicknickt, gebadmintond, flesvoetbal gespeeld, met de hond gewandeld in het donker en af een toe een bioscoopje gepakt. Vaak werd het avondeten iets lekkers van de barbecue. Lekker makkelijk en óóóhhh zo gezellig. Een haardvuurtje mocht niet ontbreken en uiteraard werd er lang opgebleven. Zóóólangggg... totdat de kinderoogjes uiteindelijk vanzelf dichtvielen. Mooie tijden, maar ook druk. Mijn kantoorwerk voor de zaak ging namelijk ook gewoon door.

Logé

Nu mijn kinderen de deur uit zijn kan ik me in de zomermaanden volledig richten op mijn werk. Althans dat dacht ik. Tot vorige week mijn zoon vroeg of zijn pup Abby (Australische herder) een paar dagen mocht komen logeren. Hij wilde er met zijn vriendin even tussenuit. Begrijpelijk. “Geen probleem jongen, zei ik overmoedig, laat maar komen.” Gistermorgen stonden ze dus op de stoep met de hond...en de rest: hondenmand, hondenkoekjes, hondenspeeltjes, hondenriem, hondenvoerbak etc. Een ware volksverhuizing is er niks bij. Mijn zoon woont in de stad en wij op het platteland aan de Maas. Onze logé zag waarschijnlijk voor het eerst tractors, boten, ganzen, paarden, koeien en nog veel meer onbekends. Maar het leukste van alles vond ze toch wel onze op leeftijd zijnde Cocker Spaniël Brownie. Laatst genoemde dacht hier echter geheel anders over. Met haar 11 jaar al een echt omaatje en zo’n jong ding op haar privéterrein, nee... dat ging haar echt te ver. Ze bleef, tijdens de gehele logeerpartij, voortdurend gemeen doen tegen haar logé in de hoop dat 'deze indringer' zo snel mogelijk zou verdwijnen. Helaas voor haar bleek dat niet het geval. Toen het bekvechten uiteindelijk bijna uitmondde in een 'bitch-fight', heb ik besloten voor de goede vrede de logé naar het kantoor te verhuizen en onze licht autistische Cocker in haar eigen koninkrijk (ons woonhuis) te laten.

Samen borrelen

Ssmen spelen, wandelen en logeren is in dit stadium helaas nog een brug te ver. Laat staan samen gezellig aan de borrelbarbecue gaan. Tegen beter weten in hebben we dat tóch geprobeerd. Eigenwijs is ook wijs toch!? Dat hadden we beter niet kunnen doen. Als er namelijk eten in het spel is, wordt onze hond pas écht een vals kreng. En geef haar eens ongelijk, want hoe lekker is al dat barbecuefood! Of ze nog ooit vriendjes zullen worden in de toekomst? Ik hoop het, maar vrees het ergste. Dieren zijn net kinderen hé. Ieder voor zich en God voor ons allen, vooral ten tijde van een zomerse BBQ haha.

Ter info: Brownie wilde niet met haar logé op de foto dus de afbeelding bij deze blog is een random foto van internet ☺

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Heerlijk gourmetten doe je samen

Naar gourmetten.nl