Héééétttt! (deel 3)
Héééétttt! (deel 3)
-vervolg-
De klant is koning
‘’Sow jij had wel écht zin in een koffie of niet? Lust je nog een bakkie?’’ hoor ik de man zeggen. Zonder na te denken zeg ik iets te fanatiek ‘’Nee’’. Ineens voel ik de blik van de man die op mij is gericht. Ik kijk op. De man kijkt me met gefronste wenkbrauwen aan. ‘’Nou dat kwam er wel érg vastberaden uit of niet… Als je hier niet wil zijn moet je het gewoon zeggen he!’’ De man is duidelijk gefrustreerd. Ja dat was dus niet helemaal de bedoeling, shit. Hij bedoelt het zo goed, dit verdient hij niet. Daarnaast ben ik nou aan het werk, dus ik ben een uithangbord voor de zaak. Dus dit kan ik zo niet maken. De gedachte alleen al bij het feit wat ik nu wil gaan zeggen maakt me al misselijk, maar goed. ‘’Oh nee sorry, zo bedoelde ik het helemaal niet. Maar ik heb natuurlijk nog meer te doen vandaag. Doe nog maar één bakkie dan, maar daarna moet ik wel écht gaan…’’De man krijgt gelijk weer een glimlach op zijn gezicht. ‘’Ah gelukkig maar, ik dacht al dat je je hier niet op je gemak voelde. Ik ga even een nieuw bakkie voor je halen hoor. Ik ben zo terug.’’ De man pakt mijn kopje van de tafel en loopt terug naar binnen. Waarom moest ik dit nou ook alweer zeggen? Ik voel me intussen helemaal doorweekt door al het zweet, maar goed. De klant is in ieder geval tevreden en voelt zich niet gekwetst. Na 10 minuten heb ik ook mijn 2de bak koffie veels te snel naar binnen gewerkt en dus wederom mijn tong verbrand, maar ik sta weer buiten. Éindelijk! De man staat in de deuropening naar mij te zwaaien. Ik zwaai vrolijk terug en loop naar de voorkant van de bus. Ik roep nog beleefd ter afscheid: "BBQ ze én geniet nog van deze tropische dag", terwijl ik de sleutel in het contact steek en de motor laat draaien. Direct zet ik de airco aan op standje vrieskist. Ik trek mijn shirt uit en zak onderuit. Pffffff… Dat doe ik dus nóóit meer.
-einde-
Search Form
Recent Posts
