Vic(toria) heeft eters over de vloer
“Wij komen straks met wat meiden hier eten voordat we naar de optocht gaan kijken, oké?” Mijn dochter vraagt niet, maar deelt mede. “Je maakt toch wel erwtensoep en kérboet als carnavalslunch?” Gehuld in een clownspak met op haar hoofd een knalroze afro-pruik, trekt dochterlief de koelkast open op zoek naar carnavalseten. “Gelukkig Mam, je hebt alles al in huis, zegt ze opgelucht." "Tot straks!”
Het is ‘gekke moandaag’ vandaag. De week voordat het echte landelijke carnavalsfeest losbarst, vieren we hier in het dorp (Grubbenvorst) alvast ‘vasteloavend’. S'morgens wordt er gestart met een boerenbruiloft en s’middags trekt er een inieminie carnavalsoptocht door de straten. Mijn dochter start zoals iedere jaar op deze speciale maandag met een goed ontbijt bij haar nicht. Samen met nog wat andere dorpsgenoten leggen ze een goede bodem. Dat doet de alcohol inname goed. Tussen de middag komt de jeugd hier eten.
Ik roer door de erwtensoep die na 3 uurtjes sudderen al in een redelijk dikke substantie is veranderd. Daarna snijd ik de Unox rookworst in plakjes, roer deze door de soep en zet deze laag. Ik haal de kerboet uit de koelkast. Ik snijd deze eveneens in (royale) plakken en bak ze krokant in de koekenpan. Ook het roggebrood met de stroop zet ik alvast op het aanrecht zodat de meiden en jongens straks meteen kunnen aanvallen.
Daar zul je ze hebben. 'Ozze clown' schept haar bordje goed vol. De zigeunerin, de politieagente, de holbewoner, de hippie, de prinses en de draak schuiven ook met een vol bord aan tafel. Ze zijn allen lichtelijk aangeschoten. Er wordt gelachen en gek gedaan. Wat een leuke lunch zo met zijn allen in carnavalskleding. Lekker gek doen op zijn tijd doet wonderen. Lekker eten ook. Het carnavalsfeest begint nu pas écht. Je bent jong en je wilt wat, toch?! “Niet treuren maar fleuren”, zei wijlen mijn moeder tegen haar kleinkinderen voordat ze ging hemelen. En dat doen ze vandaag zéker. Tot in de late uurtjes. Alaaf!
