Van Toscaanse zon naar thuisgevoel

Twee weken lang leefden wij (Fam de Jong; ouders met twee tienerdochters) 'la dolce vita': glooiende heuvels, zon op onze snoet, pizza als ontbijt (bij wijze van spreken) en gelato als middagritueel. Maar ja, aan alles komt een eind. De auto werd volgestouwd, de dochters zuchtten synchroon op de achterbank, en de koelbox rook nog steeds naar salami. Klaar voor de terugrit.

Barbecue, vlinders & Luca

De hitte was soms niet te doen geweest, maar gelukkig bood het zwembad uitkomst. En ijs. Heel veel ijs. Het hoogtepunt? Het diner op de 1ste avond. Lange tafels, lampionnen, zingende Italianen – en daar verscheen hij: Luca. Zestien, gebruind, charmant. Onze oudste Linda, liep met haar bord spaghetti recht tegen hem aan. Letterlijk. Vlek op z’n shirt, blos op haar wangen. De rest van de vakantie waren ze onafscheidelijk. Het afscheid was na twee weken van intens samen zijn, dan ook zo’n brok-in-de-keel moment. Een lange knuffel, Instagram-uitwisseling, en veel “ik app je straks”. Wij maakten stiekem een foto. Voor haar sweet-sixteen party. Morgen wordt onze kleine meid namelijk 16 jaar.

Thuiskomen = naborrelen met een BBQ

Om haar 'luddevedu' wat te verzachten, bestelden we onderweg naar huis als verrassing voor onze dochter een sweet-sixteen BBQ bij de Barbecue Boerderij. De dag na thuiskomst stond de tuin dan ook  vol vriendinnen, familie, zonnebrillen, stokbrood en sterke verhalen. En dochterlief? Die showde trots de vakantiefoto met Luca terwijl ze ondertussen onze zo gemiste hond Freddie doodknuffelde. Thuiskomen werd dankzij de Barbecue Boerderij én Freddie één groot feest. Voor IE-DER-EEN!